Podobno od przybytku głowa nie boli, ale jeśli obawiamy się, że ktoś nas tego przybytku może pozbawić, ból na pewno się pojawi. W celu ochrony tego, co dla nas najcenniejsze – kosztowności, pieniędzy, dokumentów, dzieł sztuki, broni – warto zaopatrzyć się w sejf.

W banku, sklepie, restauracji takie rozwiązanie wydaje się naturalne. Duża ilość gotówki, którą na co dzień operują pracownicy tych instytucji czy punktów usługowych, nie może być narażona na kradzież w żaden sposób, ale w domu rzadziej instalujemy sejfy, choć włamania do prywatnych posesji zdarzają się również często. Nowoczesne sejfy domowe można zamontować w różnych, często bardzo nietypowych miejscach. Zanim włamywacz odszuka interesujące go miejsce, alarm ściągnie firmę ochroniarską albo da znać policji.

Wybór sejfu należy uzależnić od naszych realnych potrzeb. Jeśli planujemy go na etapie budowy domu, najpewniej będzie to sejf ścienny. Jeśli chcemy zamontować sejf w gotowym mieszkaniu, lepiej sprawdzi się sejf meblowy lub wolnostojący.

Sejf ścienny – skrytka, którą montuje się w ścianie, np. za obrazem, za szafą albo w innym niewidocznym na pierwszy rzut oka miejscu lub miejscu o utrudnionym dostępie. Nadaje się i do domu, i do biura, i do każdego punktu usługowego. Solidny korpus i rygle dodatkowo zabezpieczane osłoną sprawiają, że trudno go sforsować.

Sejf do domu czy do biura?

Szafki i szuflady biurka to nie jest najlepsze miejsce na przechowywanie ważnych dokumentów – dostęp do nich może mieć każdy. W domowych warunkach najbardziej obawiamy się kradzieży, zgubienia lub zniszczenia takich dokumentów jak: paszport, akt ślubu/urodzenia/rozwodu, polisy ubezpieczeniowe, dokumentacja medyczna, dokumenty samochodu, umowy o pracę/z bankiem, bilety lotnicze czy bilety na ważne wydarzenia kulturalne itd. W pracy są to najczęściej umowy i faktury. Zabezpieczenie przed kradzieżą i zniszczeniem jest równie ważne w domu jak i w biurze. W sejfie powinnyśmy trzymać wszelkie oryginały dokumentów nawet wtedy, kiedy mamy je w wielu kopiach albo w formie elektronicznej. Niepowołane ręce niekoniecznie muszą oznaczać ręce złodzieja – to także ręce dziecka, które dokumenty podrze, pogniecie albo zamaluje lub ręce osoby sprzątającej, która przypadkowo wyrzuci je do śmieci. Sejfy na dokumenty to właściwie jedyna szansa na zabezpieczenie ważnych „papierów”, których zniszczenie wiąże się z ich bezpowrotną utratą. Jeśli przechowujemy gotówkę, ją również dobrze trzymać w sejfie, który dodatkowo warto ubezpieczyć.

Sejfy biurowe i sejfy gabinetowe pozwalają na bezpieczne przechowywanie dokumentacji firmy, zakładu usługowego albo jakiejkolwiek instytucji użytku publicznego. Dzięki ich istnieniu nie ma konieczności przenoszenia dokumentów, pieniędzy czy innych cennych dóbr z miejsca na miejsce i np. ryzykowania zabieraniem ich do domu. No, chyba że mamy sejf domowy… Dla pracowników sklepów i punktów gastronomicznych dobrym rozwiązaniem jest sejf wrzutowy (depozytowy). Jak sama nazwa wskazuje, pieniądze (lub inne drobne przedmioty: klucze, pamięć przenośną) przez mały otwór może do niego wrzucić każdy, ale otworzyć taki sejf kluczem lub specjalnym kodem może tylko osoba upoważniona. Otwór i szuflada wrzutowa zabezpieczone są w taki sposób, że przedmiotów wrzuconych nie da się wyłowić.

Jaki zamek w sejfie?

Zamek na klucz – najprostsza i skuteczna opcja zabezpieczenie sejfu. Ma jednak zasadniczą wadę: klucz można zgubić, złamać albo może zostać ukradziony. Wciąż jednak ten rodzaj klucza pozostaje najpopularniejszy w sejfach biurowych i domowych.

Zamek elektroniczny – to po prostu kod, kombinacja cyfr, które należy zapamiętać. Podobnie jak w przypadku każdego urządzenia zabezpieczanego kodem, istnieje ryzyko podejrzenia i przejęcia go przez osoby niepowołane. Mechanizm wymaga baterii – trzeba pamiętać o ich wymianie. Zamek elektroniczny można sprzęgnąć z alarmem. Jeśli mamy problem z zapamiętaniem kombinacji cyfr, można wybrać zamek na kartę zbliżeniową albo aktywator ukryty w breloczku czy biżuterii.

Zamek cyfrowy mechaniczny – czyli pokrętła, które trzeba odpowiednio ustawić, żeby każda kolejna cyfra „kliknęła” na swoim miejscu. Klasyka filmów ze złodziejami w rolach głównych… Bezpieczne, ale stosowane rzadko, bo otworzenie sejfu wymaga czasu i precyzji.

Zamek biometryczny – wymaga odczytania odcisku palca. Idealny do domowego sejfu, którego właściciel pozostaje przed długie lata ten sam. Chroni przed dziećmi, przypadkowymi osobami dorosłymi (np. sprzątającymi). Nie wymaga stosowania baterii, zasilany z domowej sieci energetycznej.

Odporność na włamania, czyli klasy sejfów

Zamek w sejfie to jedna sprawa, druga – klasa sejfu. To głównie ona decyduje o bezpieczeństwie i poziomie ochrony. Klasa sejfu związana jest także z możliwością przechowywania konkretnej zawartości, której limity regulowane są Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r.

Klasy sejfów:

  • Klasa od 0 do XIII (norma europejska PN-EN 1143-1) – gwarancja ochrony antywłamaniowej przedmiotów wartościowych
  • Klasa S1 i S2 – (norma europejska PN-EN 14450) – gwarancja ochrony antywłamaniowej przedmiotów wartościowych.
  • Sejfy do przechowywania broni oraz amunicji (Kryteria Techniczne KT/101/IMP/2004(6)
  • Klasa A (Zarządzenie 57 i 58 MON według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2010 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych) – przechowywanie dokumentów poufnych
  • Klasa B (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2010 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych) – przechowywanie dokumentów tajnych
  • Klasa C (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2010 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych) – przechowywanie dokumentów ściśle tajnych

UWAGA: Zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia 26. sierpnia 2014 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji wynika, że dopuszczalne jest przechowywanie broni w sejfie klasy S1 (wg normy PN-EN 14450). Osoby, które już mają szafy na broń muszą się po prostu dostosować do istniejących przepisów. Czas na dostosowanie się do obecnych przepisów wynosi 5 lat.

Normy bezpieczeństwa określają odporność sejfu na ataki w newralgicznych punktach oraz wskazują jaki rodzaj zamka powinien zostać użyty.