Oleander to roślina doniczkowa, uprawiana w Polsce w domu i na tarasie. Pochodzi z rejonów śródziemnomorskich, gdzie jest rośliną stale zieloną i zachwyca swoimi przepięknymi kwiatami. To roślina, która bardzo lubi dodatnie temperatury i w takim klimacie czuje się najlepiej (dlatego też praktycznie nie nadaje się do uprawy w ogrodzie).

Oleander, kiedy już zakwitnie, to cieszy oko swoimi kwiatami przez całe lato – długie kwitnienie to jego cecha charakterystyczna. Jego kwiaty przyjmują kolor biały, różowy, pomarańczowy, czerwony lub łososiowy. Niektóre z odmian pięknie pachną, niektóre nie mają żadnego zapachu.

Charakterystyka

Oleander to niewielkie drzewko lub krzew (co zależne jest od tego jak bardzo i często będziemy przycinać roślinę), osiągający do 150 cm wzrostu (w krajach śródziemnomorskich możliwy jest jego wzrost nawet do pięciu metrów!). Kojarzony jest ze skórzastymi, połyskującymi, grubymi liśćmi, dochodzącymi do 16 cm długości, które sztywno wyrastają niemalże pod kątem prostym. Jego kwiaty to jego największy atut. Roślina kwitnie każdej wiosny i utrzymują się aż do jesieni.

Zanim jednak przyjmiemy pod swój dach pięknie kwitnącego oleandra musimy pamiętać, że jest to roślina silnie trująca. Trujące są liście, kwiaty, łodygi a nawet nektar. Po obcięciu pędów powinniśmy niezwłocznie umyć dłonie, a pozostałości rośliny wyrzucić (absolutnie nie wolno ich palić, ponieważ dym, który się wytworzy, również jest toksyczny).

Wymagania

Oleander to roślina kochająca słońce, w którym czuje i rozwija się najlepiej. Dlatego też dobierając dla niego odpowiednie stanowisko powinniśmy mieć to na uwadze. Idealnym dla niego miejscem byłoby miejsce słoneczne, ale osłonięte od wiatru (w przypadku tarasu) lub na parapecie, do którego przez cały dzień docierają promienie słońca (w przypadku uprawy domowej).

Oleander nie ma specjalnych wymagań co do podłoża. Da sobie świetnie radę na tym uniwersalnym, jednakże, jeśli chcemy zapewnić mu najbardziej optymalne warunki rozwoju, powinniśmy sprawić mu podłoże gliniaste z domieszką dolomitu. Idealne pH to takie, które mieści się w granicy od 6 do 8.

Wymagania co do uprawy również nie są wygórowane. Latem powinniśmy pamiętać o regularnym podlewaniu naszej rośliny, pilnując, aby ziemia w jego doniczce nie wyschła. Kiedy oleander rośnie zwróćmy uwagę na to, by nawozić ją co tydzień – możemy do tego użyć nawozów naturalnych (np. biohumusa) lub dedykowanych, wieloskładnikowych.

Na wiosnę przycinamy pędy, ponieważ dostarczając roślinie dużo światła jednocześnie zmuszamy ją do silnego rozrostu. Jeśli zatem chcemy, aby roślina nie była tylko pionową strzałą, musimy pamiętać o jej przycinaniu.

U schyłku jesieni przestawiamy roślinę do pomieszczenia, w którym panuje temperatura około 5oC i lekki przewiew. Nie podlewamy już tak często jak w okresie wzrostu – od czasu do czasu małymi ilościami wody. Kiedy okres zimowania dobiera końca, najpierw przestawiamy oleandra w miejsce zacienione, aby mógł powoli przyzwyczaić się do nadchodzącej wiosny. Dopiero po czasie wracamy do miejsca słonecznego, gdzie cykl rozwoju zaczyna się na nowo.