Fot. Metabo
Wbrew swej nazwie szlifierki kątowe to proste w budowie elektronarzędzia, przeznaczone przede wszystkim do cięcia twardych materiałów i zgrubnego wygładzania spoin spawalniczych. Możemy nimi przeciąć pręt stalowy, metalowy profil, rurkę, naostrzyć narzędzia ogrodnicze.
Marian Kozłowski
Zalety
Małe szlifierki kątowe, współpracujące z tarczami tnącymi i szlifierskimi o średnicach nie przekraczających 125 mm, są bardzo poręczne w różnych zastosowaniach. Przy obróbce stali mogą ze zwielokrotnioną wydajnością zastępować pilniki, ręczne piły brzeszczotowe i nożyce blacharskie. Po wyposażeniu w odpowiednie tarcze nadają się także do wycinania płytkich bruzd instalacyjnych w murach, cięcia cienkich płyt betonowych lub ceramicznych itp.
Wady
Duża wydajność obróbki wpływa niekorzystnie na jej jakość, ponieważ narzędzie swobodnie trzymane w rękach łatwo zbacza z pożądanej płaszczyzny szlifowania lub cięcia. Jego poręczność i lekkość sprzyja z kolei lekceważeniu podstawowych zasad bezpieczeństwa pracy, co skutkować może bardzo poważnymi okaleczeniami rąk, a także uszkodzeniami oczu i dróg oddechowych. Snop iskier towarzyszący obróbce stali bywa powodem pożarów.
Kryteria wyboru
Ten rodzaj elektronarzędzi jest produkowany w dwóch rozmiarach różniących się maksymalną średnicą tarcz – 115 lub 125 mm. Mniejsze tarcze można montować do większych szlifierek, ale na odwrót już nie, więc wybór mniejszego modelu uzasadniony bywa tylko w szczególnych wypadkach.
Przewaga produktów markowych nad ich tańszymi zamiennikami sprowadza się głównie do znacznie większej trwałości kątowych przekładni zębatych. Nadmierne luzy między zębami stożkowych kół w najtańszych modelach zdarzają się nawet w okresie ich fabrycznej nowości.
Konstruktorzy małych szlifierek kątowych stosują w nich przeważnie system mocowania tarcz z przyciskową blokadą wrzeciona i kluczem pazurkowym do obsługi centralnej nakrętki. Jest on wygodny w użyciu, lecz w tańszych modelach nietrwały. Przy alternatywnym blokowaniu wrzeciona płaskim kluczem zniszczeniu ulega z czasem tylko ten prosty przyrząd, a wewnętrzne mechanizmy szlifierki pozostają nienaruszone.
Przy ocenie konkretnego produktu zawsze należy uwzględniać wyposażenie dodatkowe wchodzące w skład standardowego zestawu. Zapasowe tarcze to tylko pozory troski o użytkownika, natomiast ochronne okulary i rękawice są mu bezwzględnie potrzebne, a ich osobne kompletowanie bywa kłopotliwe. Przydają się też, zwłaszcza przy obróbce blach, nauszniki tłumiące hałasy.
Zasady użytkowania
Małe szlifierki kątowe nazywane bywają jednoręcznymi, lecz jest to określenie po prostu karygodne. Narzędzia te podczas pracy należy trzymać zawsze oburącz, korzystając z bocznego uchwytu. Odstępstwa od tej reguły są bardzo niebezpieczne i dla efektów obróbki szkodliwe. Każde szlifowanie lub cięcie rozpoczynać można dopiero po uruchomieniu silnika i rozpędzeniu tarczy do pełnej prędkości obrotowej.
Nastawna osłona tarczy daje się łatwo dostosowywać do dowolnych warunków szlifowania lub cięcia, więc nieuzasadnione i absolutnie niedozwolone jest jej całkowite demontowanie w celu zastosowania krążków ściernych lub tnących o nadwymiarowych średnicach.
Prawidłowe użycie osłony nie zwalnia użytkownika szlifierki z bezwzględnego obowiązku stosowania okularów ochronnych i usunięcia wszelkich palnych substancji z zasięgu padających iskier.
Przegląd rynku: